In ons kinderloze tijdperk hoorden Niels en ik het regelmatig: “Kinderen veranderen je relatie.” Papa die bij mama van de nummer 1 plaats gestoten wordt door de baby, meningsverschillen over opvoeden, een baby die het overgrote deel van je dag bepaalt, het slaaptekort dat ervoor zorgt dat je weinig van elkaar kunt hebben en de seks… Ehhh, wat is dat ook alweer? Nou, dat zou ons dus no way gebeuren! Maar twee kinderen later…
… zitten we op een sneltrein zonder remmen. En niet wij, maar Charlie en Finn bepalen welke kant we op gaan. Denken we ‘s avonds lekker samen een film te kijken, gooit een slaap weigerende baby roet in het eten. Als Niels thuis komt uit zijn werk zijn de kusjes niet meer voor mij, maar voor de kinderen. En de communicatie tussen ons gaat ineens vooral over praktische zaken: “Verschoon jij die luier even? Schep ik het eten op en zet Finn alvast aan tafel?” En vaak wordt die dan ook nog onderbroken door een kind dat aandacht wil. En de seks… Ik weet nog wat het is, maar we hebben het inderdaad minder vaak dan vroeger. Kinderen veranderen je relatie.
In onze omgeving zien we de consequenties van deze tropenjaren. Er springen barsten in relaties waarvan wij dachten dat ze ijzersterk waren. En vrienden met jonge kinderen besluiten zelfs uit elkaar te gaan. Dat maakt me verdrietig. Waar en wanneer zijn ze elkaar kwijt geraakt? En dan check ik het nog maar even bij Niels: “Wij samen zijn ok toch?” En dat zijn we. Want ook al hebben Finn & Charlie van ons een papa en mama gemaakt, we zijn ook nog steeds elkaars grote liefde. De eerste kusjes na het werk zijn dan wel voor de kinderen. Maar ik smelt als ik van achter het fornuis zie wat voor een te gekke vader Niels is en hoe dol die twee aapjes zijn op hun papa. We hebben misschien minder tijd voor elkaar, maar we proberen die wel te bewaken. Even uit die zorgmodus en alleen maar jij & ik. Een oppas helpt daarbij, maar het zit hem ook in kleine dingen. In zomaar een kus, het ‘ik-ben-moe-excuus’ in bed overboord zetten, een latté macchiato die voor je klaarstaat als je de ‘nog-één-slokje-drinken-kusje-liedje-boekje peuter’ in bed gelegd hebt, samen een slaapliedje zingen voor een nachtbrakertje, een onverwacht ‘Ik hou van jou’ dat uit de puntjes van zijn tenen komt… Dat raakt me diep in mijn hart. Het is dan ook geen groot geheim wie mijn Valentijn is. Dit kaartje is voor jou Niels! Ik hou van je! Tot aan de maan en terug…
Wil je dit kaartje ook maken? Dit heb je nodig:
- Karton
- Schaar
- Lijm
- Wiebeloogje
- Zwarte fineliner
- Rode fineliner
Aan de slag!
- Knip een kaartje uit een stuk karton.
- Trek het wiebeloogje om op de voorkant van je kaartje en snij hem uit met een mesje. Plak het wiebeloogje aan de binnenkant van het kaartje, zodat het gaatje er precies omheen valt.
- Versier de voorkant van het kaartje met een groot hart.
- Teken aan de binnenkant van het kaartje een poppetje.
- Schrijf aan de voorkant van het kaartje ‘ik’ en aan de binnenkant ‘heb een oogje op jou’ en maak hem eventueel nog persoonlijker met je eigen tekst.
Happy Valentines Day!
Geen reacties