Hoe gaat het met Lucy op de kleuterschool?

Het is alweer een paar maanden geleden dat je op de blog kon lezen over Lucy’s eerst week op de basisschool. In die week voelde ik me behoorlijk verloren. Na mijn verhaal kwamen meteen de appjes van mama’s om mij heen binnen “Cyn, gaat het wel goed met je?” “Ja hoor, ik voel me alleen hééél zielig.” Blijkbaar was ik iets te naïef en dacht ik dat ik deze nieuwe schoolfase toch iets soepeler zou doorlopen. Ik had tenslotte al één dochter op de kleuterschool rondlopen, dus ik wist toch precies hoe het allemaal werkt?! Inmiddels zijn we vier maanden verder en hebben we een heerlijke kerstvakantie achter de rug, tijd voor een update.

Het ochtendritueel

“Yes, het is weer gelukt, maar vraag niet hoe.” Twee eigenwijze meisjes aangekleed en wel met een boterham achter de kiezen en met een gevulde rugzak op tijd op school krijgen vond ik best een uitdaging. Lucy was ‘s ochtends met geen tien paarden haar bed uit te krijgen. Op zich niet heel gek als je bedenkt hoe vermoeiend de eerste schoolperiode is voor een kleine kleuter. En eenmaal uit bed kregen Lucy en ik opeens standaard iedere dag de ‘wat-trek-ik-vandaag-aan’ discussie. Ook al hadden we de avond van te voren in héél goed overleg samen de outfit uitgekozen. Toch maar weer die wekker een kwartiertje eerder zetten.

‘Lees ook: Voorbereiding tips voor de basisschool.‘

Wennen aan de kleuterschool

De eerste weken vond ik wel heel pittig. Afscheid nemen was bijna iedere dag wel een dingetje en ging regelmatig gepaard met dikke tranen en paniek. Zelf moest ik daar ook heel erg mijn weg in vinden hoe ik hier het best mee om kon gaan. Wat werkt wel en wat juist helemaal niet? Ik vond het ook heel spannend hoe een juf omgaat met een kind dat ze eigenlijk nog helemaal niet kent. Lucy is een pittig grietje die het je knap lastig kan maken. Tuurlijk de juffies zijn heus wel iets gewend, maar je wil toch dat ze precies begrijpen hoe JOUW kind in elkaar zit. Dan kun je als mama ook weer met een gerust hart de school uitlopen en ontspannen ademhalen. Ik maakte me zorgen om niks, Lucy’s juf had meteen door wat voor vlees ze in de kuip had. Phiewwww!

Dat school behoorlijk intens is – vooral in het begin – heb ik wel heel goed gemerkt. Al die indrukken moeten op een één of andere manier verwerkt worden. Ieder kind gaat hier weer heel anders mee om. Reva stopte altijd haar duimpje in de mond na school en ging gestrekt op de bank liggen chillen. Lucy pakte het anders aan, iedere middag na school trakteerde ze ons op een super gezellige driftbui. Ook wel weer heel duidelijk hoe het dan werkt.

‘Lees ook: Vraag maar! Een spel dat leidt tot heerlijke gesprekken met je kind.’

Kleine meisjes worden héél snel groot

En dan opeens als je jezelf en je kersverse kleuter door de eerste maand(en) hebt heen geworsteld komt er een omslagpunt. De frequentie driftbuien is aanzienlijk gedaald, de ochtend hysterie verloopt iets soepeler, opeens realiseer je je dat je fluitend op de fiets naar school rijdt zonder klotsende oksels. Het afscheid nemen gaat inmiddels een stuk gezelliger, negen van de tien keer nu zonder tranen. Je wordt verrast met de meest grappige uitspraken en een woordenschat die je kindje binnen no-time heeft geleerd op school. En ondertussen lijkt het wel alsof je kleuter ineens centimeters is gegroeid. Wauw, kleine meisjes worden wel heel snel groot! Lucy is zó trots dat ze nu ook naar de grote school gaat en zelf nieuwe vriendinnetjes maakt net als haar grote zus Reva. Deze mama heeft de afgelopen periode weer een lesje loslaten gehad en ohhh wat blijft dat toch een lastig proces.

Hoe vond jij de eerste periode dat je kindje naar de kleuterschool ging? Viel het mee of juist tegen? Als je nog handige tips hebt, laat het ons weten in een reactie.