VLOG: Hoe ik voor één dag een fitgirl werd

Kleine kinderen opvoeden is net topsport. Althans dat dacht ik… Want echt zeker weten deed ik het nooit. Mijn enige sport ervaring is een uurtje spinnen op maandagavond. Van Bolletje kreeg ik de kans om die twee echt met elkaar te vergelijken. Ze vroegen me om voor één dag van leven te wisselen met dat van fitgirl Francien van Girls Love 2 Run. En dat bleek een stevige uitdaging. Kijk maar mee naar de vlog!

De ochtendspits

Als bij mij thuis rond 6.00 uur de eerste ‘wekker’ gaat – ‘Mama, maaaammmmaaaa, MAAAAAMMMMAAAAAA!’ – stapt Francien al in haar sneakers om een rondje hard te lopen. De illusie dat ik als fitgirl uit kon slapen ging dus snel overboord. En terwijl zij met Finn en Charlie aan een obstacle run begon – aankleden, ontbijten, tanden poetsen, rugzakjes vullen, kids naar school; het zijn toch ook een soort hindernissen die je als moeder ‘s ochtend moet nemen – rende ik een halve marathon. Nou ja, ik begon rennend. Aan het eind sleepte ik mezelf voort met mijn tong op mijn enkels. Maar dat terzijde. Tijd voor ontbijt was er daarna niet want ik had er natuurlijk véél te lang over gedaan, dus moest een Spelt Volkoren Ontbijtcracker van Bolletje eten op de fiets. Gelukkig zorgde die alsnog voor een goede start van de dag, want hij vulde lekker.

Drillen of drammen?

En dat kon ik wel gebruiken. Want er stond een HIIT workout op het programma. Een wat? Een high intensity interval training en dat betekent zoiets als compleet stuk gaan op heftige, korte oefeneningen zoals squats, planken, knieën omhoog en jumping jacks die elkaar snel opvolgen. Ik weet niet wat erger is; een drammende peuterpuber of een drillende instructeur. “En DOOORRRRRR Annemiek, kom op! Je kan het!” Daar ging ik echt dood. Maar ik moest mezelf bij elkaar rapen voor een fotoshoot in een pittig sportpakje. In sample maat (S), wat me eraan deed herinneren dat al dat sporten voor mij geen kwaad kan.

Spierpijn

Ook al heb ik als fitgirl flink moeten afzien, ik vond het uiteindelijk wel heel lekker dat ik tijdens de workouts mijn hoofd leeg kon maken. Even helemaal nergens aan denken, geen verantwoordelijkheid over een ander en alleen maar met mezelf bezig zijn. Dat is schaars als je kinderen hebt. Alleen waar je na een heftige dag met kids de volgende dag gewoon weer fris en fruitig opnieuw begint, heb je als topsporter spierpijn. Niet normaal veel spierpijn. En de dag daarna nóg erger. Wat een kater! Dan houd ik het toch liever bij mijn eigen tak van sport: Mijn kinderen! En dan misschien in combi met nog een extra avondje sporten. Francien, mag ik voortaan op woensdag met je meelopen?