De opvoeding van een kind is moeilijker dan ik dacht

31 januari 2018
Opvoeding? Help!

De opvoeding! Natuurlijk had ik er van tevoren zo mijn ideeën over. Alsof ik er toen überhaupt eigenlijk iets van kon vinden. Tijdens mijn eerste zwangerschap hebben Jeroen en ik heel wat afgekletst over hoe wij onze kinderen zouden gaan opvoeden. Consequent zijn, nooit schreeuwen, het goede voorbeeld geven, de juiste normen en waarden meegeven etc. Ik wist helemaal hoe ik het zou gaan aanpakken. Toen ja! Inmiddels een paar jaar verder en wijzer ben ik soms het spoor een beetje bijster. Je kunt alle opvoedboeken verslinden als je wil, het in de praktijk brengen vind ik een pittig klusje.

Kip zonder kop

We rennen en vliegen van hot naar her! De to-do lijstjes groeien per dag, er moet gewerkt worden, het huis moet gezellig en een beetje fris en fruitig zijn, de wasmand ontploft tig keer per week, er moet – bijna – iedere avond gezond eten op tafel staan. De sportschool moet af en toe weer eens een bezoekje krijgen, de sociale verplichtingen roepen en we moeten natuurlijk niet vergeten dat er ook nog een hele leuke man in huis rondloopt die ook wat aandacht verdient.

‘Lees ook: De angst van een moeder!’

In al die hectiek waarbij je lichaam soms het liefst in een winterslaap wil duiken, vind ik het maar een partijtje moeilijk om altijd bovenop de juiste opvoedregels te zitten. En wanneer mama als een kip zonder kop alle bordjes in de lucht probeert te houden, weten kinderen precies wanneer ze moeten toeslaan. Zo jammer! Altijd bedenk ik me na een paar seconde waarbij ik weer even helder kan nadenken, dat DIT het moment had moeten zijn dat ik voet bij stuk zou houden. Daar gaat mijn geloofwaardigheid weer als moeder!

Wat is een goede opvoeding?

Op de dagen dat ik bewuster met opvoeden bezig ben, meer tijd neem en me niet teveel laat afleiden door drukte, kan ik mezelf af en toe niet meer aanhoren. Alsof ik een langspeelplaat ben die blijft hangen hoor ik mezelf de hele tijd tetteren, ‘ruim je spullen netjes op, laat je zusje heel even met rust, je mag van tafel als iedereen klaar is, nee is nee, hoe kunnen we dit probleem netjes oplossen?’ Soms werkt het – hallelujah – en ben ik eind van de dag vooral uitgekletst. De andere momenten had ik net zo goed tegen een plant aan kunnen praten. Oost-Indisch doof, doperwten in de oren, geef het een reden dat mama keihard genegeerd wordt. Is het al kinderbedtijd?

In the end komt het er op neer dat opvoeden eigenlijk gewoon een achtbaan is die continu doorgaat. Wacht maar tot de pubertijd eraan komt denk ik vaak.  De ene dag zit iedereen in een heerlijke positieve flow – geniet ervan -, de volgende dag kan het zo maar weer anders zijn. Natuurlijk zijn er eindeloos veel boeken en online artikelen die je een beetje op weg kunnen helpen met de opvoeding. Blijft het feit dat wat voor het ene kind perfect werkt bij een ander kind juist weer averechts werkt. Dat is één ding waar ik wel heel erg achter ben gekomen en waardoor je soms weer even een andere opvoedstrategie uit de kast moet halen.

‘Lees ook: Ik ben drie en ik doe het nie! Zomaar een gesprek met mijn threenager.’

Choose your battles

Mijn motto is vooral ‘choose your battles’ en soms heb je gewoon een off-day of week. Wees niet te streng voor jezelf. Uiteindelijk zitten alle mama’s in hetzelfde schuitje en moet je zelf de weg vinden die bij jou en je kids het best past. Realiseer ook dat het heel bijzonder is om te zien hoe je kinderen zich ontwikkelen en dat je stiekem ook weer heel veel over jezelf leert. Die spiegel die je zo vaak wordt voorgehouden is soms zo confronterend! Nobody’s perfect!

Ik ben natuurlijk nu ook heel benieuwd of er iets is wat jij heel lastig vindt in de opvoeding en hoe jij hiermee omgaat? Laat het me hieronder in een reactie weten.

 

Uitgelichte afbeelding: Shutterstock

 

"Voor je 't weet zijn ze groot!"
Aro for kids - Hippe borduurwerkjes voor de kinderkamer

Dit vind je misschien ook leuk

5 Reacties

  • Reply Aneta 31 januari 2018 at 8:05 am

    Vanuit mijn werk krijg ik dagelijks de vraag hoe en wat het beste werkt. Ik zeg altijd: ‘als er een gebruiksaanwijzing bij had gezeten, had het een stuk makkelijk geweest’. Er bestaat inderdaad geen goede manier om te zeggen dat dit perse werk. Belangrijkste is dat je achter je keuze staat in hetgeen wat je doet. En precies wat je zegt: wees niet streng voor jezelf

  • Reply Cynthia 31 januari 2018 at 10:54 am

    Een handleiding had soms best fijn geweest! 😉 Het is en blijft een zoektocht en dat maakt het natuurlijk ook weer een heel mooi proces.

  • Reply Anouk 31 januari 2018 at 12:02 pm

    Geweldig ge(be)schreven en zo zo ZO herkenbaar. Sta soms echt met de handen in het haar, mijzelf af te vragen hoe (maar echt HOE dan?!) andere moeders/ouders dit doen en dan hebben wij nog “maar” 2 van die exemplaren 😉 Fijn om te lezen dat deze struggle zich niet alleen hier afspeelt, wordt toch maar weinig uitgesproken in mijn omgeving. Consequent zijn, hoe moeilijk soms ook want man o man wat kan dat een energie kosten, werkt bij onze dochter (5) en zoon (3) uiteindelijk toch wel echt het beste. En tijd maken om te genieten van de momenten waarop het wel goed gaat en niet toegeven aan de verleiding om juist dan nog even snel dit, dit én dit te doen…

  • Reply Cynthia 31 januari 2018 at 12:19 pm

    Wat leuk, bedankt! Echt hé? Soms klinkt het allemaal zo simpel ‘consequent zijn’, maar in de praktijk gaat het toch allemaal iets minder makkelijk. Bij mij tenminste 😉

  • Reply Rosalie 3 april 2018 at 10:44 am

    Vraag ook vooral advies aan de andere ouders. Ik heb dat altijd gedaan op school en dit heeft voor mij veel inzichten opgeleverd. En nobody is perfect, daar heb je gelijk in 🙂

  • Laat een reactie achter