Vanaf het moment dat ik zwanger was is het nooit meer helemaal goedgekomen met mijn hersenen. Onderweg ben ik er volgens mij een paar kwijtgeraakt. Van tevoren was ik al gewaarschuwd voor het kwaaltje ‘zwangerschapsdementie’. En ja, ook ik liep in die negen maanden regelmatig als een kip zonder kop in de rondte te rennen omdat ik weer eens van alles en nog wat was vergeten. In die periode had ik de concentratie van een garnaal en was ik zo vergeetachtig als ik weet niet wat. Je zou toch denken dat het weer een keertje over gaat? Helaas, bij mij in ieder geval niet helemaal!
Vergeetachtig
Hoe vaak mijn hersenen niet blokkeren en ik helemaal kwijt ben wat ik van plan was. Dat ik naar boven ga om iets te pakken en daar aankom en het alweer vergeten ben. De supermarkt induik met het idee een pak melk te kopen en de winkel uiteindelijk verlaat met iets heel anders. Het belletje gaat pas rinkelen als ik weer thuis ben en er geen pak melk in mijn tas te bekennen is. Ik hoor je al denken, “maak een lijstje”. Ik doe niet anders dan lijstjes maken! Maar dan presteer ik het nog om te vergeten om er op te kijken. Reageren op WhatsApp berichtjes is ook niet mijn sterkste punt. Eigenlijk moet ik meteen reageren anders krijg je misschien pas over een week een reactie of helemaal niet. En sinds Reva op school zit wordt mijn geheugen nog meer op de proef gesteld, je krijgt er namelijk een to-do lijstje bij. Het is natuurlijk not done dat ik vergeet een bloem voor juf haar verjaardag mee te nemen, anders krijg ik een paar boze en teleurgestelde blikken cadeau van mijn eigen dochter.
‘Lees ook: Perfecte mama? Ik ben het niet!’
Wat doen we eraan?
Vergeetachtig, is het een mama kwaaltje of wil ik gewoon veel te veel doen op een dag en trekken mijn hersenen dat niet meer? Inmiddels weet ik wat me te doen staat als mijn hoofd weer één en al chaos is.
# Op tijd naar bed gaan en minimaal acht uurtjes slapen, een uitgerust hoofd doet wonderen.
# Focus, focus en nog eens focus! Er is altijd wel weer iets waardoor je afgeleid bent een telefoon, televisie, een schreeuwend kind. Ik probeer steeds vaker mezelf echt even af te sluiten.
# Mijn to-do lijstje van de dag iets korter maken, helaas er zitten toch maar echt 24 uur in een dag.
# Een rommelig huis zorgt bij mij vaak ook voor een rommelig hoofd. Tijd om op te ruimen!!!
# Accepteren dat mijn brein me af en toe enorm in de steek laat en onthouden niet meer mijn sterkste kant is.
Uitgelichte afbeelding: Shutterstock
Geen reacties