Rare vieze woorden zeggen

15 maart 2016

Néééééé! Hoorde ik daar nu echt f*ck uit de mond van mijn anders zo keurige kleuter komen?! Sinds hij naar de basisschool gaat, is zijn vocabulair flink uitgebreid. En dan vooral met rare vieze woorden en scheldwoorden. Een mes in het hart van een taalpurist zoals ik. Opgevoed door een leraar Nederlands en basisschool juf, daarna de School voor Journalistiek gedaan, dus netjes praten staat bij mij nogal hoog in het vaandel. Dat Finn ‘opnieuw’ zegt in plaats van ‘overnieuw’ (De Dikke van Dale keurt het inmiddels goed, maar ik gruwel van zo’n contaminatie), daar ben ik fucking… eh… trots op. Shit, dat schelden heeft hij van mij!

Na-aapje

Monkey see, monkey do. Kinderen zijn de beste spiegel die je jezelf kunt voorhouden. Dus wat je zaait dat oogst je. Hoe vaak heb jij je kind al eens iets horen zeggen, waarvan je dacht: “Hoor ik mezelf nu praten?!” En dat hoeft helemaal geen scheldwoord te zijn. Mijn copy cat riep laatst bijvoorbeeld: “Mama, maammaaa, MA-MA!” Gevolgd door: “Heb je soms bananen in je oren ofzo?!” toen ik niet naar hem luisterde. Daar moet ik dan stiekem wel een beetje om lachen. Maar minder komisch was het toen we in de auto zaten en mijn lief – een licht ontvlambare rijder – bovenop de rem moest voor een auto van links en er vanaf de achterbank keihard “Jezus!” klonk, nog voordat Niels dat überhaupt kon zeggen.

Schelden

Je begrijpt dat vriendlief de schuld kreeg van de scheldkanonnade in de auto. Maar kennelijk beschik ook ik over een grotere getto vocabulair dan ik dacht. Getuige het moment waarop er bij ons thuis een lamp bezorgd werd en ik nogal verrast was door de enorme grootte van het ding. “Wat een fak, hé mama!” merkte Finn droogjes op. What the fuck! Een stopzinnetje van mij. Van MIJ! Ik vind het zo gênant dat ik dit daarom in dit blog aan jullie opbiecht. En bij deze neem ik me voor dat ik nooit, NOOIT meer scheld in het bijzijn van mijn kinderen. Dan kan ik voortaan gewoon weer foute basisschool vriendjes de schuld geven als mijn jongens er een vreselijk woord uitflappen.

Ik ben een struisvogel
Wat zit er in mijn luiertas?

Dit vind je misschien ook leuk

3 Reacties

  • Reply Suzanne 15 maart 2016 at 8:23 am

    Ha ha ha! Bananen in je oren! Heel herkenbaar stuk dit!

  • Reply Merel 15 maart 2016 at 11:43 am

    Die scheldwoorden blijven erg makkelijk hangen, lekker kort. Maar inderdaad enige dat helpt is niet meer uitspreken (makkelijker gezegd dan gedaan trouwens als je met je kleine teen tegen de tafelpoot stoot)

    • Reply Annemieke 17 maart 2016 at 9:37 pm

      Mijn moeder zei op zulke momenten altijd “Chips!” Misschien moet ik dat eens gaan proberen. En lekker vaak zeggen, blijft het bij mij hopelijk ook hangen.

    Laat een reactie achter