Helpen op school – voel jij je verplicht?

Het lijkt me één van de minst leuke kanten aan het juf zijn; dat geleur om hulpouders het hele jaar door. Vooral in deze drukke periode van het jaar, wanneer de schoolagenda bol staat van de activiteiten: De school in sinterklaassferen brengen, pepernoten bakken, het sinterklaasfeest, het opruimen van de sinterklaasversiering en optuigen van de kerstboom, het kerstdiner, de kerstviering… En dan die invullijsten naast de deur van het klaslokaal die – op de naam van een enkele ouder na – schandalig leeg blijven. Want – dit geldt in ieder geval voor mezelf – ouders hebben het in deze periode ook extra druk en kunnen er dus maar weinig bij hebben. En er zijn er ook bij die vinden er gewoon geen bal aan. En jij? Ben jij regelmatig hulpouder op school? 

Vaste hulpouder of hand- en spanwerk

Ik vind het zelf wel erg leuk om af en toe te helpen op de school van Finn. Het is een mooie manier om te zien hoe hij is in de klas en met zijn vriendjes. En Finn vindt het zelf ook heel leuk als ik er ben. Ik rijd de kinderen naar uitstapjes of begeleid een groepje op sportdag of bij de Koningsdagspelen. En – met enige tegenzin – maak ik ook weleens schoon, omdat ik dat toch wel een beetje mijn plicht vind. Ik heb er tenslotte twee kinderen rondlopen die er de boel bevuilen. Maar een vaste taak – zoals luizenpluismoeder, klassenouder, pleinwacht of lid van de ouderraad – daar zit ik niet zo op te wachten. Ik werk dan wel thuis, dus hoef alleen mezelf om vrij te vragen. Maar ik heb ook Charlie nog rondlopen, waarvoor ik dan steeds oppas zou moeten regelen. Dus ik help voor nu liever op de momenten dat ik echt kan.

Altijd dezelfden

Het valt me wel op dat het altijd dezelfde ouders zijn die helpen. En als er dan hulp tekort is, irriteer ik me daar wel eens aan. Zo dreigde er laatst een excursie niet door te gaan, omdat er geen vervoer was. Dus heeft Niels een auto van zijn werk geleend, waarmee hij Charlie naar mijn ouders bracht en daarna naar zijn werk door reed, zodat ik onze auto kon gebruiken om met Finn zijn klas mee te gaan. En mijn werk heb ik ‘s nachts afgemaakt. Ik kan natuurlijk niet oordelen over de tijdsbesteding van een andere ouder. Misschien verzorgen de wegblijvers wel een zieke opa of moeten ze er ‘s nachts honderd keer uit voor een huilende baby. Maar als andere moeders iedere keer als excuus gebruiken dat ze ‘natuurlijk gewoon moeten werken’, vind ik dat ze ook wel eens vrij mogen nemen. Je bent niet verplicht om te helpen. Maar onze kinderen kunnen uiteindelijk niet al dat leuks doen zonder hulp. En als we allemaal wat doen, valt het qua drukte echt reuze mee.

Wat vind jij?

Uitgelichte afbeelding: Shutterstock.