Twee weken geleden was het net alsof Finn en ik in een bijzondere kerstkaart stapten. Lapland! Een sprookjesachtige wit landschap, knisperende sneeuw onder onze voeten, de hemel bijna permanent in schemer gehuld, rendieren met enorme geweien en de échte Kerstman. Maar die kaart bleek slechts de eerste bladzijde van een nóg mooier verhaal. Het begin van een unieke reis die we nooit meer zullen vergeten.
Het moet bij ons nog Sinterklaas worden als ik gebeld word door Huawei met de vraag of Finn en ik meegaan naar Lapland. Het internationale technologiebedrijf wilde graag iets ontwikkelen wat écht iets voor iemand doet. En zo ontstond StorySign; een unieke app die dove kinderen helpt bij het leren lezen. En deze app wordt in Lapland gelanceerd. Er staat bij ons van alles in de agenda, waaronder een groot Sinterklaasfeest op het werk van papa. Maar voor Lapland en dit bijzondere verhaal gooien we die plannen natuurlijk overboord. Als het weekend aanbreekt, vertrekken we naar Schiphol waar we onze reisgenoten Elsbeth, van de Club van Relaxte Moeders en haar zoontje Teun treffen. En later ook Vivi en haar zoontje Lukas. Lukas is doof geboren en straks het eerste Nederlandse kindje die de app mag uitproberen.
“De zon is er nog wel, maar komt niet boven de horizon uit. Waardoor de hemel sprookjesachtig blauw verlicht wordt.”
Terwijl onze reis vordert, zien we het buiten donkerder worden. In deze tijd van het jaar zijn de dagen in Lapland kort. De zon is er nog wel maar komt niet boven de horizon uit, waardoor er alleen indirect mysterieus blauw licht is wat zorgt voor een sprookjesachtige sfeer. We landen met ons vliegtuig bovenop de sneeuw, dat is bijzonder! Vanaf de luchthaven van Ivalo is het nog een klein stukje rijden met de bus naar onze eindbestemming; Saariselkä. In de lichten van de bus zien we aan weerszijde van de weg de groene naaldwouden bedekt onder een laagje wit voorbij flitsen. Onze jongens zijn uitgelaten, vanwege de reis én het vooruitzicht op sleeën, sneeuwpoppen bouwen en een sneeuwballengevecht.
‘Lees ook: Fiss: Dé wintersport vakantie met kleine kinderen.’
We verblijven – samen met nog meer door Huawei uitgenodigde gezinnen met horende en niet horende kinderen uit 10 andere landen – in Lapland in Wilderness Hotel Muotka. Nadat ik van Finn natuurlijk de volle laag heb gekregen, gaan we onze houten blokhut in. Het is prachtig! We hebben een badkamer met sauna en in de huis- en slaapkamer is een heerlijke zithoek met een open haard. Middenin staat een groot bed van boomstammen met daartussen een matras. En overal zijn ramen, zodat we niks van het noorderlicht hoeven te missen. We twijfelen dan ook of we met de gordijnen open zullen slapen, maar omdat het sneeuwt en bewolkt is en de kans op dit natuurverschijnsel dus klein is, schuiven we ze uiteindelijk toch maar dicht voor wat meer privacy.
“Tussen de Laplandse naaldwouden staat het huisje van de Kerstman. Er omheen grazen rendieren.”
De volgende dag staat er een waanzinnig programma op ons te wachten. We gaan allereerst naar de Kerstman! Op een open plek tussen de witte naaldwouden staat zijn rode huisje. Stuur je een kaartje naar ‘Kerstman, Noordpool’, dan komt het dus hier terecht. Om het huisje heen grazen rendieren. Terwijl Teun, Lukas en Finn zich wederom op de sleetjes en sneeuw storten, warmen wij op bij een knapperend kampvuur en drinken glögi, Finse glühwein. De arrenslee van Santa staat schuin op zijn witte oprit geparkeerd. Helaas is de sneeuwlaag niet dik genoeg voor een tochtje, maar het zien en aaien van de rendieren maakt dat ruimschoots goed.
Dan mogen we naar de Kerstman toe. We ploffen neer op zijn bank met schapenvachten. Het huisje is comfortabel warm, knus en natuurlijk helemaal in kerstsfeer. Er staat een kerstboom met lichtjes in de hoek en achterin zijn kerstelfjes druk bezig met het inpakken van cadeautjes. Voor onze kinderen is er ook een pakje bij! Hun dag kan nu al niet meer stuk. Om er zeker van te zijn dat dit dé Kerstman is, mag Teun nog even zachtjes aan zijn baard trekken. En die zit vast. Het is hem écht!
‘Lees ook: Zeeland met kinderen – De leukste uittips op en rondom Walcheren.’
Na ons bezoek aan de Kerstman rijden we naar een restaurant voor lunch. Het ruikt er naar kaneel. Er liggen bolletjes deeg en vormpjes voor ons klaar. We mogen gingerbread – een soort speculaaskoekjes – bakken en versieren. Finn maakt een groot rendier, een gingerbread mannetje en de eerste letter van zijn naam. Wanneer de koekjes klaar zijn en we zelf weer opgewarmd en voldaan zijn, rijden we naar een skipiste om nog even te sleeën. Voor het ritje naar beneden moet je wel over stalen zenuwen beschikken, want de helling is stijl. Eerst ga ik met Finn samen naar beneden, maar daarna wil hij alleen. Stoer stuurt hij zijn slee de berg af. Het gaat goed, alleen onderaan steekt hij zijn ene hak net iets dieper in de sneeuw dan de ander om te remmen en kiept om. Een moeder naast mij gebaart naar haar dove kindje wat er zojuist is gebeurd. We moeten allemaal lachen. Lachen is een universele taal.
“Een groep dove en slechthorende tieners danst op de trillingen van Rudolph the Rednose Reindeer. Ze dansen beter dan ik.”
Inmiddels is de zon alweer een tijdje onder en wordt het donker. Het is vier uur ‘s middags, maar voelt alsof de nacht invalt. Tijd om terug te gaan naar ons hotel voor de lancering van StorySign. Vivi en Lukas mogen de app uitproberen. Als ze haar telefoon over de letters in het boek beweegt, zien we hoe Star – een vriendelijke avatar met twee lekker eigenwijze mintgroene knotjes op ‘t hoofd – tot leven komt. De woorden lichten op en Star vertaalt ze naar gebarentaal. Voor het eerst kan Lukas zijn ogen op het boek gericht houden in plaats van op zijn moeder. En zo wordt voor hem de link tussen de woorden en gebarentaal gemaakt, een enorme stap in de taalontwikkeling van dove kinderen. Lukas vindt het prachtig.
Om de lancering van de app te vieren, is er ook nog een bijzondere voorstelling. Een groep van acht dove en slechthorende tieners in foute kersttruien en met kerstmutsen op danst voor ons op de trillingen van ‘Rudolph the Rednose Reindeer’ en een aantal andere kerstklassiekers. Ze dansen beter dan ik! En het plezier straalt er vanaf. Allemaal dansen we mee.
‘Lees ook: Elba – De leukste plekjes en dingen om te doen & de mooiste stranden.’
‘s Avonds als we naast elkaar in bed liggen, drukt Finn zijn neus tegen de mijne aan. “Mama… ik vind het zó leuk om dit samen met jou te doen”. Ik druk een dikke kus op zijn wang die ik voel vanuit mijn tenen. “Ik ook Finn!”. En ik voel me intens gelukkig en dankbaar. Voor dit mooie avontuur dat ik samen met mijn zoon mocht beleven, voor het uit laten komen van mijn droom om ooit eens naar Lapland te gaan. Maar in het bijzonder – en dit had ik van te voren niet verwacht – voor het unieke inkijkje in het leven van Lukas en van de andere dove kindjes en gezinnen. Het was leerzaam, heeft me op een mooie manier geraakt en laat me nooit meer los. Neus aan neus vallen Finn en ik in slaap.
Geef jij dove kinderen ook een boekje voor het slapen gaan?
Ik vind het onwijs bijzonder dat Huawei zijn kracht en middelen inzet voor StorySign en zo de wereld van boeken toegankelijker maakt voor dove kinderen. Ik heb in Lapland zelf gezien en gehoord hoe mooi het voor de kinderen én hun ouders is om de app te gebruiken. Hoe anders ‘een boekje voor het slapen gaan’ ineens is.
StorySign is nu ontwikkeld voor het bekende kinderboek ‘Waar is Dribbel?’. Maar om de app beschikbaar te maken voor meer boeken zijn meer middelen nodig. Het ontwikkelen ervan is namelijk een mega klus. Want om Star het boek in gebarentaal uit te laten beelden, moeten de exacte gebaren en gezichtsuitdrukkingen van gebarentolken worden gekopieerd. Iets wat heel nauw luistert, want mimiek bepaalt 70% van de gebarentaal. Elke knik of glimlach doet ertoe. En daarnaast is de app ontwikkeld voor tien talen en elke taal is ook weer anders. Daarom is Huawei nu een campagne begonnen. Om daar ook een steentje aan bij te dragen, kun je geld doneren via StorySign.com. Er zijn 32 miljoen dove kinderen ter wereld en ik zou het super vinden als wij er met elkaar voor kunnen zorgen dat zij straks ook de boekenwinkel of bibliotheek in kunnen lopen en kunnen zeggen; “Ik wil die!”. Dus als je wat over hebt, doneer dan graag!
Geen reacties