Er was eens een meisje dat tot over haar oren verliefd werd op een knappe hunk. Samen reisden ze de wereld over en beseften ze; zonder jou is mijn leven niet compleet. Ze bezegelden hun liefde met een baby; een jongetje. En drie jaar later werd hun gezin nog completer gemaakt met de komst van nog zo’n prachtige zoon. En ze leefden nog lang en gelukkig… Alleen met mijn lichaam is het nooit meer helemaal goed gekomen. Want hoe sprookjesachtig het krijgen van kinderen ook is, die twee zwangerschappen lieten helaas ook wat minder leuke permanente souvenirtjes achter. Stretch marks, slappe ladies en een oncontroleerbare blaas bijvoorbeeld. Laat ik benadrukken dat mijn twee boys het allemaal waard zijn, maar er een beetje om treuren dat mijn lichaam nooit meer de oude wordt, mag best. Toch?
Veranderingen lichaam na zwangerschap
Hangbuikje
Voor mijn eerste zwangerschap had ik al wat vetjes, maar die waren netjes over mijn buik verdeeld. Alleen nu mijn buikspieren flink opgerekt zijn, hangt alles onderaan. Echt geen gezicht! Afgelopen zomer probeerde ik dat vetrandje onder mijn bikinibroekje te stoppen, maar toch komt hij er steeds weer uit piepen. Wel ben ik enorm blij met de hoge taille trend – hoge modellen spijkerbroek en rok enzo – die mag van mij voor eeuwig blijven!
Slappe borsten
Mijn ladies staan ook niet meer ferm naar voren, maar hangen er wat treurig bij. Tijdens mijn zwangerschappen en de borstvoedingsperiode was ik super blij met ze; mijn normaal gesproken vrij kleine borsten hadden er ineens 2 cupmaten bij! Maar nu ze weer zijn geslonken, hebben ze qua stevigheid flink ingeleverd. Het zijn net twee zakjes smurfensnot.
‘Lees ook: Welke kledingstijl past bij mij? Zo herontdek je je stijl als moeder.’
Gekrompen hersenen
Waar was ik ook alweer een blog over aan het schrijven? Oh ja, over hoe mijn lijf door mijn zwangerschappen is veranderd! Ik heb dus een hoofd als een vergiet. Onderzoek heeft bewezen dat de hersenen van een vrouw tijdens de zwangerschap met maar liefst 8% krimpen en dat levert concentratieproblemen en zwangerschapsdementie op. Waar die 8% van je brein blijft, weet niemand. En ze zeggen dat het in de maanden na de bevalling weer terug komt. Alleen denk ik dat die hersenen van mij de weg kwijt zijn!
Striae
Mijn heupen en buik zijn tijdens mijn zwangerschappen letterlijk uit hun voegen gebarsten. En dat heeft een wirwar aan rood, paarse striemen op mijn lijf achter gelaten. Ik heb ze steeds ingesmeerd met Bio-Oil, dat is echt super spul. Ik gebruikte de olie – met plantenextract en vitamines altijd al, omdat ik snel last heb van littekenvorming. En ook mijn striae werd dankzij de olie al snel minder tekenend. De striemen zijn nu lichtroze. Nog wel zichtbaar zoals je op onderstaande foto kunt zien. Maar een stuk minder lelijk dan vlak nadat mijn lijf explodeerde.
Dankzij Bio-Oil is mijn striae een stuk minder zichtbaar en het litteken van mijn keizersnede niet meer zo gevoelig.
Litteken van de keizersnedes
Hij zit ‘gelukkig’ verstopt onder het vetrandje onderaan mijn buik, maar aan mijn twee keizersnedes heb ik een horizontaal litteken van zo’n 20 centimeter overgehouden. Finn wilde helaas niet geboren worden, waardoor een spoed keizersnede noodzaak was. En sinds de tweede keizersnede – want een natuurlijke bevalling raadde de gynaecoloog na mijn eerste ervaring af – is mijn dubbele litteken altijd gevoelig gebleven. Vooral als het koud is, trekt het of jeukt hij juist heel erg. Daarvoor gebruik ik nog steeds Bio-Oil, dat maakt mijn huid weer zacht en soepel.
Uitgerekte bekkenbodemspieren
Trampoline springen kan ik niet meer zonder in mijn broek te plassen. En ook een lachbui of een flinke nies zijn een risico. Mijn spieren down under zijn behoorlijk uitgerekt en ook lijkt de inhoud van mijn blaas gehalveerd. Dus heb je een flinke verkoudheid te pakken, kom dan niet bij mij in de buurt alsjeblieft!
‘Lees ook: 10x Falen als moeder – Wat er gebeurt als ik de ballen laat vallen.’
Grote voeten
Ik had geluk dat ik hoogzwanger in de zomer was, want in mijn laatste trimester zwollen mijn voeten op naar ongekende grootte. Ik ben zelfs uit mijn slippers gebarsten. Het vocht verdween na mijn bevalling weer, alleen heb ik mijn oude schoenen nooit meer gepast. Mijn voeten waren ineens een complete maat groter. Klein geluk bij een ongeluk; ik had een mooi excuus om nieuwe te shoppen!
Als ik voor de spiegel sta en kijk naar mijn veranderde lichaam ben ik niet zo tevreden als vroeger. Ik ben ook geen type dat trots is op de ‘tijgerstrepen’ en andere souvenirtjes die mijn zwangerschappen achter hebben gelaten. Wel ben ik immens trots op het vermogen van mijn lijf om nieuw leven te maken. Negen maanden lang heeft mijn lichaam mijn baby’s laten groeien en ze alles gegeven wat ze nodig hadden met twee prachtige jongens als resultaat. En dat maakt het accepteren van mijn nieuwe lijf wel een stuk makkelijker.
Is jouw lichaam ook blijvend veranderd door je zwangerschap(pen)? En wat vind je daarvan?
6 Reacties
Hoi Annemieke,
Helaas heel herkenbaar! Mijn jongste dochter is nu 4 weken, dus het eindresultaat is nog onduidelijk. Maar ook hier twee keizersneden. Alleen de bekkenbodemkwaal is misschien nog wel iets aan te doen. Ben je hiermee al wel eens bij een bekkenfysiotherapeut geweest? Zo niet, dan is dat zeker nog wel de moeite waard! Groetjes José
Wat goed van je dat je zo open bent, het helpt toch altijd om te merken dat je niet de enige bent 🙂 vooral het extra vet (dat er ook maar niet echt af wil) zit mij dwars en ik sta me bijna dagelijks voor de spiegel af te vragen hoe ik mijn ‘nieuwe’ lichaam kan accepteren. We mogen zeker trots zijn op zo’n lijf dat die wonderlijke wezens voortbrengt, maar soms herken ik mezelf helemaal niet meer. En moet ik dat nou maar accepteren of er iets aan doen?
Gelukkig slapen we na een periode van bijna twee jaar gebroken nachten weer en dat lijkt toch ook effect te hebben op je stofwisseling, heel gek 😉 dus ik heb goede hoop voor de toekomst. En cliché maar waar: je krijgt er zo veel voor terug!
Die tijgerstrepen vallen reuzen mee. Je bent mooi zoals je bent!
Hoi José, gefeliciteerd met de geboorte van je dochter! En bedankt voor je tip wat betreft de bekkenfysiotherapeut. Gelukkig is het bij mij niet dramatisch en ben ik geen professioneel trampoline springer. Ik doe ook wel eens thuis oefeningen, dat heeft me al erg geholpen. Maar als het een probleem gaat worden waar ik toch enorm last van ga krijgen, dan schakel ik zeker hulp in! Geniet van je verlof! Groetjes, Annemieke
Ah, dank je wel Lieke!
He Astrid, dat van die gebroken nachten herken ik echt enorm! En dat heeft zeker effect op je stofwisseling. Daarnaast ben ik er onbewust ook meer door gaan snaaien, op zoek naar energie om het slaaptekort te compenseren. Ik denk dat we trots mogen zijn op onszelf. En een gedeelte van onze souvenirs zullen we moeten accepteren. En daar waar ik er wat aan kan doen, probeer ik dat. Zolang het leuk blijft. Hopelijk herken je jezelf straks weer terug! ❤️ Liefs, Annemieke